Spiegel
Door: Angeline
Blijf op de hoogte en volg Angeline
21 Juli 2020 | Denemarken, Ballerup
Boven het bosje hangen twee roofvogels. Ze cirkelen boven onze hoofden. Een reeks donkere wolken verzamelen zich daar ook. Verder is de lucht blauw. Een bakstenen fabrieksschoorsteen en de lampen van een voetbalstadion in de verte.
Het rode tentje staat in een openbaar stuk weiland. Je mag er kamperen maar verder geen voorzieningen. De ideale lokatie voor mij. Op dit moment.
De vooravond van een verjaardag stemt tot reflectie. Vandaag, fietsend tegen de harde wind in t opnieuw prachtige landschap bedacht ik me hoe deze reis een spiegel voor houdt. We kijken erin en zien flitsen van eerdere reizen. We zien mooi Denemarken maar in de diepte nog iets meer. Vlagen van beelden, gesprekken, sferen van elders, eerder in de tijd.
We zien jonge ouders met kinderen, we zien vrienden elkaar ontmoeten en vieren dat ze weer samen zijn. Hier en nu vanwege de strenge lockdown. Vroeger blij met de uitwisseling over t leven, de kinderen, vriendschap. Hoe heerlijk vond ik die ontmoetingen. Ergens aan een lange tafel in een weiland. Wijn op tafel, restanten van een heerlijke geïmproviseerde maaltijd , in de avondzon spelende kinderen om ons heen.
We zien grootouders op stap met hun kleinkinderen. We hopen in de toekomst te kijken.
We bezoeken Middelfart, een mooi stadje aan de Lillebaelt. Alleen de naam al is zo mooi. Het keramiek museum geeft een prachtige tentoonstelling van een veelzijdige kunstenares. Beschilderd keramiek. Niks ‘art and crafts’-achtigs aan. Maar ook schilderijen en een animatiefilm, met houtskool getekend.
Ik droom weg. Inspiratie borrelt op en ik zie mezelf fulltime aan t werk in een atelier grenzend aan een lommerrijke tuin.
Ik koop een klein werkje. Ontroerend in simpelheid. Gekke werk om dat mee te nemen op de fiets. Het is een reminder. Volg je pad, doe wat je moet doen.
Er staan al meer dingen op mijn lijstje.
We fietsen door. De oude brug over en kijken naar de Lillebaelt in de diepte. Fredericia ligt op Jutland. Aan de overkant. Nog twee hooguit drie dagen en de tocht ligt achter ons. Ruim 800 kilometer verder. Het stemt me melancholiek. Wat ik ook in de spiegel zie is dat dingen veranderen. We worden ouder, kwetsbaarder. Met millimeters tegelijk, gelukkig, maar toch.
We wandelen ook dit stadje rond en hebben t snel gezien. Dr hotels zijn vol, vertelt de behulpzame vrijwilliger van de vvv ons. Maar er is wel een stadspark met een grote weide.
We wagen t erop. We drinken een biertje voor we gaan en mijmeren over dingen die achter ons liggen. De goede zaken, dat wat anders had gekund.
Voor ons ligt op de korte termijn een bezoek aan de Netto, de Deense AH. En een fietstochtje naar de Stads weide.
Het rode tentje staat, de donkere wolken hebben zichzelf opgelost en de spiegel laat een zonnetje zien.
-
21 Juli 2020 - 21:30
Hennie Detiger:
Een hele gezellige verjaardag en geniet van jullie laatste dagen liefs Hennie -
22 Juli 2020 - 10:37
Lineke:
Ja en als jij het over een spiegel hebt denk ik aan Korinthen 13 (logisch hé). Dit is wel een mooie vertaling als verjaarskadootje: Nu kijken we nog in een wazige spiegel, maar straks staan we oog in oog. Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben. Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.
Daar kan zelfs Joop niks tegen in brengen, dunkt mij. Hier in het Westerkwartier in Groningen is het ook vaak zo indrukwekkend mooi en stil. Gisteren hoorde ik een roofvogel pieuwen, keek omhoog en telde er zeven. Zwevend in een hoge thermiek. In het weiland zo nu en dan een reetje, of twee. En spelende hazen. Op de waddendijk (half uurtje per auto van hier) zwaaien we naar jullie aan de andere kant van de zee. En vanavond zullen we een mooi glas op jullie heffen van de noordelijkste wijnboerderij van NL, Frysling. Samen met Caspar en Dani, die we vandaag in Groningen oppikken. L’chaim! En gefeliciteerd. En alvast goede terugreis... xl -
22 Juli 2020 - 18:27
Marein:
Lieve Angeline. Hoeveel jaren ben je nu al jarig op jullie fietsrondes door de wereld. Deze kan er ook weer bij. Ietsje dichterbij dan de vorige keren. Van harte gefeliciteerd. Een toast. Liefs. -
22 Juli 2020 - 23:28
Simon:
Lieve Angeline, mooie bespiegelingen...; ouder worden, kwetsbaarder per millimeter.
Doe wat je moet doen; je pad volgen in een prachtig landschap genietend van de reis
die een spiegel voorhoudt.
Hartelijk gefeliciteerd en wens je een lange mooie innerlijke reis met veel inspiratie!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
