Rantzausminde

We staan weer op een camping...in rantzausminde...aan zee, het water klotst nabij..zeilboten, in de verte een rookkolom ...brand..we hebben een plekje...geen beheer op deze plek, je moet je telefonisch melden...de vorige , 6 km terug, wilde ons niet herbergen...een zenuwachtige mevrouw had met ons te doen, fietsers..., maar vond het toch niet verantwoord...er was nog plaats genoeg op de weidse kampeerplaats, maar ja...Corona, de toiletten beperkt...nee...we mochten niet...krakend op de fiets voort, 6 km, moet kunnen, maar pittige heuvels, al de hele dag,...ik was wel een beetje aan mijn eind...Maar we staan weer, we kijken op zee...wat wil je nog meer...mooi gefietst vandaag, luxe dat we dat nog kunnen, luxe in deze prachtige omgevingen...luxe ook in een welgedaan land...we fietsen vandaag en gisteren langs zee en stranden...een luxe, een beetje Schoorls gevoel wegens prachtige tuinen, beeldschone romantische huizen..weelderige bloemenpracht..
Al fietsend door het golvende boeren achterland, de zee steeds dichtbij...vlaktes aan haver, tarwe en biet, maar ook veel stekelige planten..die raapolie opleveren...ik heb mijn landbouw kennis weer helemaal bijgewerkt...de boeren(klein) zoon was weer helemaal terug...ik logeer weer bij Mijn oom Louis die de boerderij in Oud Gastel als laatste smoor na eeuwen boeren daar, beheerde.. op de wagen, nog met paard ervoor, naar het land, hooi en tarwe oogsten... , de kippen voeren...vele zomers bracht ik er door...het zit in mijn bloed...in mijn hart...
We fietsen, ik heb het gevoel eeuwig door te willen fietsen, het gevoel is bekend uit eerdere tochten, het is een verslaving...
En altijd weer verrassingen...vandaag bereikten we het stadje Svenborg, op zoek naar een fietsenmaker..angeline haar voorwiel voelt niet goed, een slag...aanloop tegen het remblokje...maar alle fietsenmakers, eigenlijk alle winkels zijn zaterdagmiddag dicht...komen we achter,...een man meldt zich In het gesprek met een mevrouw over deze kwestie...fietsenmaker...? .. wat is het probleem...ik ben fietsenmaker...we zetten Angeline haar fiets op zijn kop...hij gaat aan de slag met het voorwiel, gelukkig hebben we gereedschap..spaken stellen...wiel recht...alles doet het weer...de man had een fietsenwinkel in Kopenhagen vroeger...is nu social worker in Swendborg...zeg dat wel...over engelen en fietsenmakers gesproken...